Γυμνάσιο Σκοτούσσας
Σχολικό έτος: 2015-2016 Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Αγατσιώτη Θεοδώρα
Ο ρατσισμός, η ξενιτιά, το δράμα των προσφύγων,αλλά και οι ανησυχίες της εφηβίας που βιώνει τα πάντα με τον πιο έντονο τρόπο και αναζητά την ταυτότητά της μέσα σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο, αποτέλεσαν την έμπνευση για τις μαθήτριες και τους μαθητές του Γυμνασίου Σκοτούσσας, ώστε να επιχειρήσουν τη συγγραφή του δικού τους ποιήματος.
Παρατίθενται δύο χαρακτηριστικά ποιήματα των παιδιών
Πόσο μ’ αρέσει το θαλασσινό νερό
να μπαίνω να τσαλαβουτώ!!!!!
Μα τελευταία δεν μπορώ
το βλέπω και ντρέπομαι……. Γι’ αυτό!!!!!!!
Βάρκες πολλές, χρωματιστές
και όλες είναι φουσκωτές
Τις ξέβρασε το κύμα στις ακτές
μα όχι μόνο αυτές………
Πανικός και φασαρία
μα ποια είναι η αιτία;
Κορμιά παντού, κλαίνε πονούν…….
Μάτια αδειανά, σπαρακτικά……
Με τα φτερά σπασμένα και τα όνειρα χαμένα…..
Για μια καινούρια αρχή…
να ζήσουν ήθελαν και αυτοί…..
Έφυγαν για να σωθούν…..
Ποτέ δεν πίστεψαν πως θα τους εκμεταλλευτούν…..
Ποιανού μυαλό σατανικό
το σκέφτηκε όλο αυτό;
Σταματήστε σας παρακαλώ
μα πώς να ακουστώ;
Άνθρωποι σαν και εμάς είναι και αυτοί
με ανοιχτή πληγή
Μενεξιά Γανοπούλου, Γ’ τάξη
Ένα παιδί είμαι εγώ
μόνο μου στην πλάση
χωρίς αντάλλαγμα στον κόσμο
χωρίς σπουδαία πράξη!
Μέχρι να’ ρθει η επόμενη μέρα
Μια ψυχή μου βγαίνει!
Δεν ζητάω πολλά
μόνο αποδοχή θέλω!
Πριν δω την ελπίδα να πεθαίνει...
Κιουρή Μαρία, Β’ τάξη
